Hemoglobine (Hb), wordt ook wel bloedarmoede genoemd als je te weinig hebt..
De normale waardes zijn tussen de 7.9 en 11.
Laten we er vanuit gaan dat een gezond iemand een hb heeft van gemiddeld 9.
Dan ben je fit, energiek enzovoort. Wordt dat minder, ben je snel moe en slaap je best veel.
Is het nog minder dan krijg je hoofdpijn, duizeligheid, moeheid en totaal geen energie.
Is het beneden de 5 is het een drama, dan kun je eigenlijk van alles net niks met alle bijkomende klachten..
Die van mij is het laatste jaar nooit meer boven de 6 geweest en schommel ik tussen de 5.7 en 4.0.
De helft van wat een ander dus heeft. Dus ook de helft van wat een ander kan.
Daarnaast wordt slapen, slapeloosheid, omdat je, zodra je gaat liggen last krijgt van hartkloppingen, misselijkheid, nekpijn, hoofdpijn en duizeligheid.
Ook in dagelijks leven is alleen aankleden al een hel. Je bent letterlijk en figuurlijk bekaf.
Dus je kunt je voorstellen hoe de rest van een gewone dag verloopt en hoe je je dan voelt....
Dat is HB en dat is wat het met mij doet.
Maar omdat ik het steeds op een te laag HB moet doen, went mijn lichaam eraan en is een 4.2 voor mij nog " normaal" (heb wel klachten) en zal een ander echt halfdood op bed liggen...
Gelukkig maar dat het zo werkt, anders had ik een nog groter probleem..
Vandaar ook die transfusies, zodat mijn HB iets opgekrikt wordt en ik me iets prettiger voel...
En dan DONOR.
In mijn geval ben ik God dankbaar dat ik een donor heb, mijn zusje.
Hoe vaak zie je oproepen voorbij komen, vragend om een donor?
Er is een hele grote (wereldwijde) databank, en er is vast wel ergens een match, maar ook tot zover... Dus een echte donor is gewoon een geschenk.
Nu ken ik heel veel mensen in mijn omgeving die zich hebben opgegeven voor wat voor donor dan ook. Bloed bijvoorbeeld. Zonder die donoren, had ik geen transfusies kunnen hebben, dus ben ik ze zeer dankbaar.
Maar ook voor stamceldonor. Wat ik ook nodig heb. Die zich daarvoor aanmelden krijgen een " wattenstaafje" opgestuurd, moeten daar hun speeksel mee weghalen en terug sturen.
Maar dan? Als ze een 'match' zijn? Wat gaat er dan gebeuren?
Het is niet simpel even wat bloed geven er komt zoveel meer bij kijken.
Allereerst ga je door heel wat keuringen.. en deze keuringen kunnen van alles opsporen. Maar kom je er doorheen, dan zit je goed. Je wordt gewoon buitenste binnen gekeerd..
Daarna moet je 5 dagen lang injecties geven. En hier kun je als donor zijnde heel erg ziek van worden. Bot-pijn, misselijk, grieperig.. het is natuurlijk niet niks dat je stamcellen moet laten vermenigvuldigen, en je aders zijn gemaakt voor je eigen, niet voor 2 of 3x meer..
Die 5 dagen van injecteren voel jij je dan ook echt niet tof (uitzondering daar gelaten) en moet je daarna aan een levende dialysemachine.. Je krijgt in beide armen " pennen" zodat je stamcellen kunt oogsten. Uit de ene arm wordt de extra gehaald, de andere arm krijgt je eigen terug.
Zodra dit klaar is, voel jij je ook gelijk een stuk beter.
Vervolgens gaat het bruin goedje naar degene die het nodig heeft. Die krijgt het in een uur, via een infuus naar binnen. En dan is het afwachten, voor zowel degene die er van kan genezen en diegene die het heeft gegeven.
Nu heb je 2 soorten stamceltransplantaties: Autologene en Allogene.. Auto is van jezelf, Alo is van een vreemde..
Zodra de stamcellen in je lichaam zitten, is het afwachten of ze aanslaan. Dit kan 2 tot 3 weken duren voordat het gezegd kan worden...
Voor de donor in familiekwestie (in dit geval mijn zusje) is het ook heel spannend, want als het lukt, is het fantastisch, maar als het niet lukt, kan dat een behoorlijke domper geven....
In dit geval voor ons, geestelijk ook een zwaar traject.
Dat er donoren zijn, is geweldig! Daarvan hangt vaak een leven af en wat is mooier om een leven te kunnen redden? Maar er komt best wel veel bij kijken en ik hoop dat iedere donor daar wel " passende" hulp bij gaat krijgen...
Voor meer info kun je ook hier lezen, ik heb te maken met een Allogene stamceltransplantatie.. En ben wederom mijn zusje zo dankbaar dat zij dit allemaal gaat doorstaan en het voor mij doet!
xx Carpe Diem!
Wat een duidelijke uitleg en idd niet niks wat je allemaal mee maakt ik blijf je hier volgen, heel veel sterkte.
BeantwoordenVerwijderenZo lief dat je meeleeft, terwijl ik je niet eens echt ken... tof van je! En respect bovenal! xxx
Verwijderen