dinsdag 4 september 2018

Het eten tijdens mijn ziekte

Het eten was een drama. Doordat mijn slijmvlies volledig werd aangetast door de chemo's, kreeg ik een hele droge mond en blaren. Eten gaat daardoor moeilijk tot niet. En als je dan ook nog eens je geur en smaak verliest, is het helemaal niet leuk meer. Gevolg: Vloeibaar voedsel, wat totaal nergens naar smaakt.  Smaakverlies en geurverlies kan een paar maanden tot een jaar duren en in sommige gevallen komt het helemaal niet terug. Je speekselaanmaak duurt ook een tijdje voordat dit weer terug is. Daarnaast krijg je te maken met schimmelinfectie in je mond, maag en darmproblemen. Kortom: Niet echt bevordelijk voor je gewicht.

Mijn ervaring wat het eten betreft.

Eten

Ik lust echt alles en vooral de dingen die ik nu echt niet meer mag eten, zoals:
  • geen rauw vlees zoals biefstuk, carpaccio, tartaar.
  • geen rauwe of gedroogde vleeswaren zoals rosbief, filet americain, fricandeau, ossenworst, cervelaat, chorizo, salami, boerenmetworst, rauwe ham, parmaham en droge worst. Deze zijn wel toegestaan na verhitting.
  • geen leverworst, paté of leverpastei.
  • geen rauwe vis, zoals rauwe tonijn en sushi. Geen voorverpakte gerookte vis, zoals gerookte zalm, gerookte forel, makreel en paling. Geen rauwe schelpdieren, zoals oesters. Haring, dagvers, is toegestaan.
  • geen zachte rauwmelkse kaas (au lait cru) en geen rauwe melk. Boerenkaas en schimmelkaas van gepasteuriseerde melk zijn toegestaan.
  • geen rauwe/zacht gekookte eieren, dooier moet gestold zijn.
  • geen probiotica zoals Yakult, Vifit, Actimel en Activa.

Ook raden ze je ten sterkste af om niet bij een Chinees te gaan eten of af te halen, want het eten zit al een paar uur in bakken en pannen en daarin zitten zoveel bacterien waar iemand met een te lage weerstand doodziek van kan worden. 
Buffetrestaurants zijn not done: De bakken staan open, mensen hangen er met hun handen boven en staan er bij te praten, dus ook indirecte bacterien waar we ziek van worden.
In een gewoon restaurant moet alles vers en hygienisch bereid zijn, maar dat kun je zelf niet met zekerheid zeggen, dus kun je dat beter vermijden. Een patatje eten bij een snackbar net zo. 

Inmiddels weet ik wel waar ik wel en niet iets kan gaan halen, want bovenstaande blijft helaas voor mij van kracht. Normaal is het een jaar na stamceltransplantatie of als de arts anders aangeeft.

Doordat ik geen smaak/geur had de eerste maanden (nu 5 maand later is mijn smaak kleine 60% terug) at ik alles waar ik zin in had. Heel fout, want in je hoofd weet hoe het smaakt, maar neem je een hap is het een enorme teleurstelling. Frustraties alom dus. Doordat ik ook nog eens zoveel af viel (2 tot 4 kilo per week) probeerde ik wel zoveel mogelijk aardappels en verse groenten te eten en natuurlijk fruit, maar als dat ook niet smaakt, ben je na 2 hapjes al klaar met het eten. Toch heb ik door gezet en ben me gaan verdiepen in het eten rondom deze ziekte. Veel eiwitten en proteine was sowieso heel belangrijk, dus ben ik dat ook maar zoveel mogelijk gaan eten, smaak of niet. 
Kip was ook een drama: Droog en niet weg te krijgen. Sommige vissoorten proefde ik dan weer wel en ik gebruikte veel scherpe sausjes. Alleen dit laatste had weer effect op mijn maag: Sávonds had ik last van maagzuur...

Yoghurt en melkproducten zijn ook zeer belangrijk, maar dat smaakt me totaal niet. De smaak daaraan is heel vlak en chemisch, dus daar kom ik zeker niet aan. Halfvolle melk is nog te verdragen, maar dan houdt het ook op.
Doordat ik die belangrijke voedingsdelen niet binnen kreeg kamp ik met tekort aan kalium en magnesium, maar nu mijn smaak wat terug is, eet ik veel producten waarin dit veel zit. 

Op dit moment dat ik dit schrijf heb ik best aan veel belangrijke voeding weer smaak. Daar ben ik ook heel blij om, want zonder smaak is echt vreselijk. Zonder geur trouwens ook. Vanillegeur kan ik niet verdragen (en geloof me, dat zit in zoveel producten en parfums, bah) en boter wat gebruikt wordt om vlees te bakken kan ik van over mijn nek gaan... Aan frisdrank proef ik alleen pepsicola. Alle andere cola's zijn vies en smerig. 
Maar dat ik mijn tomatensoep weer proef en de Italiaanse keuken is mij al meer dan voldoende! 

Natuurlijk ervaart elke andere patient het anders en is het voor iedereen zelf uitvogelen wat wel of niet smaakt. Zeker als je smaakwisselingen hebt (ene uur lust je peer, ander uur lust je het niet meer)
Er is op het internet best wel veel info te krijgen daarover, maar een middel om je smaak terug te krijgen is er niet.
Ik spoel wel paar x per dag met zoutwater oplossing voor mijn slijm/speeksel en heb daar best baat bij.

Wil je nog meer info, hier staat nog genoeg:

Geen opmerkingen:

Een reactie posten