We zijn inmiddels een week verder en ik ben wonderbaarlijk opgeknapt. Zelfs de arts staat er van te kijken. Heb nog wel last van mijn oor (het jeukt en steekt verschrikkellijk) en mijn kin zit onder de korsten en mijn tong tintelt heel erg, maar dat is het dan ook.
Ja mijn energielevel is enorm gedaald, maar dat is ook niet gek. Komende dagen nog even rustig aan doen, mijn HB was ook in een paar dagen gedaald van 6.6 naar 5.4.
Morgen heb ik weer een transfusie, kan ik er even 2 weken weer tegenaan. Verder voel ik me eigenlijk wel prima. Enige waar ik wel erg mee zit, is weer eens de zoveelste verstopping. Mijn darmen/maag blijven, na de opdonder van vorig jaar, echt een zwakke plek. Niet pijnlijk ofzo (soms) wel erg lastig.
Ondertussen weer allemaal plannen aan het maken om hier wat in huis te doen, geen idee waar die energie vandaan komt, maar het is er. Niet dat ik ook maar iets kan doen ofzo, maar plannen maken is net zo leuk (en uitvoerbaar). Geeft even weer wat afleiding.
En verder hobbelen we gewoon verder. Zolang de bloedwaarden stabiel zijn, maak ik me niet druk. En ze zijn stabiel. Dus durf ik ook iets verder in de toekomst te kijken.
Stay positive!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten