Moedeloos...

Ja, moedeloos wordt ik er van...
Al paar weken niet lekker, virus... een mislukte transfusie en een transfusie, die totaal niet heeft geholpen naar mijn mening...

Vanmorgen zou ik gesprek hebben met de Oncologie Psych.. dat werd hem dus niet.. Hele nacht (tot half 6!) wakker geweest door koorts, niet lekker zijn, maar ondertussen doodmoe wezen..
Al een paar dagen kortademig, koorts (tussen 37.1 en 38.9) en pijn tussen mijn schouderbladen..
Ook diep inademen doet zeer.. Maar ik hoest daarentegen weinig...

Alles afgebeld en nieuwe afspraken gemaakt.. kreeg ik een telefoontje van mijn huisarts: Morgenvroeg om half 11 wil hij me graag zien. Ik denk dat hij alle info binnen heeft gehad over mij en sinds dat hij hier op 3 aug voor de deur stond, heb ik hem nog maar 1 keer kort gezien. Op zich heel tof..

Maar aangezien ik heel het spul niet vertrouwde, besloot ik toch om mijn arts eens te bellen..
Na een uur werd ik terug gebeld.. Nee het was zeker niet goed wat ik zoal had gezegd over mijn klachten en ze willen dat ik me morgenvroeg ook gelijk ff laat onderzoeken, want ze vermoeden een longontsteking..
Daarvoor hoef ik dan gelukkig niet naar Groningen..
Ik krijg ook een kuur voor mijn koortslip, blijkbaar is dat ook not done in mijn toestand...

Dus ik zit echt in angst.. en ik kan nu ook echt niet positief zijn of blijven.. Enige wat bij mij gelukkig wel werkt, is dat mijn lichaam sterk genoeg is, ik voel me verder niet echt ziek...

Ik hoop zo dat het niks is, maar ik heb er grote vrees voor.. Ik ben eigenlijk overal ineens bang voor?
En het wordt ook echt tijd om met die psychologe te praten, maar weer wordt het pas volgende week...

Ik blijf afspraken afbellen en nieuwe maken... Als dit zo moet gaan tot mijn sct, pfffff

Ja, ik ben moedeloos en angstig... en totaal niet in mijn knollentuin...