Depressie...

En daar zit ik weer, plafond dienst...
Ik heb zo een angst.. echt serieus... wie kan mij garanderen dat ik volgend jaar deze tijd er nog ben?
Wie kan mij garanderen dat ik het allemaal goed ga doorlopen? Ik denk niemand..

Ik ben echt zwaar positief, echt, de posetieveling ooit moet men denk ik ook nog meemaken?
Ja ik ben echt zwaar posie.. maar heel veel mensen weten niet dat ik uit de ene depressie naar de andere depressie ga..

Weten jullie, ja sommige van jullie, wel wat een depressief iemand inhoudt? Ik denk het niet..
Ik heb een paar naasten, die echt kampen met een depressie.. Die kunnen zo, als ze het echt niet meer kunnen, de knop omdraaien en daaag!

Ik ging dus ook van die depressie in deze.. Ik kom uit een depressie en geloof me, die is niet funny..
Je voelt je overbodig, niet begrepen, je voelt je een buitenstaander, je voelt je overbodig en je voelt je alsof je er niet toe doet... En als er dan ook maar iemand is waar je ff baas over kunt zijn, dan ga je daar voor.. (nee niet mijn mannetje gelukkig, zijn andere ongelukkigen)

Depressie, ondermijn dat niet, echt niet... ook dat is erg.. ook dat is iets wat niet van gisteren is, maar iets uit jeugd of trauma.. bij mij beide en diegene die ik ken idem dito..
Je gaat bijna dood aan de drama's van een ander en verstopt je jezelf.. je sluit je af, je wilt niks weten wat pijn is of wat je ook kent.. je wilt niks weten.. Alleen de mensen die het weten.. die mogen het weten, misschien een schijntje.... voor de rest? Doe je net of je normaal bent, alsof er niks mankeert, alsof er niks aan de hand is... Want hea! Je bent sterk... voor de buitenwereld! Maar van binnen ga je helemaal naar de kloten! En elke kleine of grote prikkeling van buiten, daar ga je aan onderdoor..

En dan komt ie: Je gaat jezelf beschermen en je leed die je zelf hebt, maar afschuiven op een ander, zodat jij je niet op je eigen hoeft te richten..

En das zo fout.. Ik heb zelf bloedkanker.. en depressie, (zo ging ik er ook in) en ik vind het eigenlijk net zo dodelijk.. nog dodelijker eigenlijk... Ik heb deze blog in het leven geroepen om mijn ziekte een beeld te geven, maar ook het er mee om gaan..

Nou ik ga het nu even niet over mezelf hebben, want ik ging van depressie naar een nog grotere depressie...
Maar die paar die me na staan met een depressie? Vlak die ook niet weg? Want een depressie is even erg.. die gaat ook niet weg, niet door chemo's en niet door sct's.. die gaan weg door kracht en doorzettingsvermogen..

Depressie moet men niet onderschatten! Want ook die kunnen nog eerder gaan als ik .. die zijn verder met hun gedachtes dan dat ik ben! En ik ben " only"  ziek... Ja ik heb bloedkanker en ja, ik weet niet of ik volgend jaar november mee ga maken, maar hun!! Kunnen volgende maand misschien niet meer meemaken!

Kan er een lang verhaal aan breien,... maar naast kanker is er nog een erger ziekte: Depressie... en als je dat hebt? Dan is de road heel nabij!


xxx to them,.. die ik bedoel... xxx Jullie gaan het redden, net als ik! Thats a promise!