Na bloedprikken kreeg ik weer een transfusie, de zoveelste...
Ik zou hem de 15e krijgen, maar dat redde ik niet.
Ik had nu ook een inval arts, die mij ook het 1 en ander uit ging leggen hoe het nu precies in zijn werk ging met mijn beenmerg.
Eigenlijk werd door de manier van uitleggen van deze arts, mij het een stuk duidelijker dan alle andere vorige keren.
Hij stelde mijn beenmerg voor als een fabriek die op volle toeren draaide en zijn spullen niet afkreeg, maar ze wel naar buiten vervoerde... mijn kapotte bloedcellen dus.... waarom de aanmaak niet goed ging van mijn bloedcellen, kon hij niet echt verklaren. Blijkbaar door een foutje in de DNA of zomaar pech.
Het kan iedereen overkomen, heeft ook geen enkele oorzaak, zoals in roken, drinken, niet sporten enzovoort..
Het is wel een ziekte die het meest voorkomt bij mensen ouder dan 60 jaar.
Mijn voordeel was in ieder geval dat ik jong was en meer weerstand had om een volledige chemotherapie aan te kunnen...
Die middag werd ik wederom goed verpleegd door de verplegers van het UMCG op Cancer
Daycenter daar... Ze letten goed op je en geen enkele vraag is teveel. Ik vroeg of ik ook zelf de pomp uit kon zetten, omdat hij ging lopen piepen als ik naar het toilet moest. Om daarvoor steeds een verpleger te roepen vond ik onzin en werd mij voor gedaan hoe ik de pomp kon terug zetten.Ook werd er met mij besproken dat ik absoluut niet mocht afvallen! Nog geen gram! Het was beter dat ik aankwam, dan afviel. Vooral straks had ik daar profijt van. Ik heb dan ook heel wat flesjes drinkvoeding gekregen, voor naast het gewone eten. In het begin was 1 of 2 van die flesjes meer dan voldoende, maar nu mijn lever en milt volgens mij weer wat gekrompen zijn en mijn maag weer wat meer kan hebben, eet ik weer wat normaler dan anders....
Mijn vragenlijstje ligt klaar, 15 september heb ik weer een afspraak met mijn arts....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten