De maandag nadat ik het gesprek met de arts had gehad, belde mijn zusje: Ze had het pakketje gehad voor donortest.
Superspannend natuurlijk, want als ze niet matcht is het maar de vraag of er een donor is voor mij in het wereldwijde donorarchief...
Ze moest 2 buisjes bloed inleveren en een gezondheidstest doen bij haar ziekenhuis...
Nu is het afwachten.. Over 3 weken de uitslag...
Als ze wel matcht moet ze zich vlak voordat ik de transplantatie krijg zich een paar dagen injecteren, om haar stamcellen te vermenigvuldigen.
Ik hoop het zo en zij ook. En als het idd matcht, dan heb ik haar eeuwig en altijd dankbaar. Dan heeft zij, als het allemaal goed aanslaat, mijn leven gered. En dan kan ze zeggen: Dat is vanzelfsprekend (ik had het ook gedaan overigens) maar ze is dan wel de enige die het kon doen...
Ik ga enorm duimen.... en ben onwijs trots en blij dat ze zich daar gelijk voor aangaf om het te doen.
Ik hoefde het niet eens te vragen!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten